یک دستگاه DWDM (Dense Wavelength Division Multiplexing)یک قطعه تخصصی از تجهیزات شبکه نوری که برای افزایش ظرفیت حمل داده کابل های فیبر نوری استفاده می شودبا ترکیبسیگنال های داده های متعدد از منابع مختلف و انتقال آنها به طور همزمان از طریق یک فیبر نوری واحد، با هر سیگنال اختصاص داده شده طول موج منحصر به فرد خود (رنگ) از نور.
اجزای اصلی و کارکردهای آنها
یک سیستم DWDM کامل شامل چندین دستگاه یکپارچه است:
ترانسپاندرها (تغییر دهنده طول موج): سیگنال های نوری استاندارد را از تجهیزات مشتری (مانند روترها یا سوئیچ ها) دریافت می کنند و آنها را به طول موج های خاص DWDM مطابق با ITU تبدیل می کنند.
مولتی پلکسر (Mux): ترکیب سیگنال های نوری فردی با طول موج های مختلف را به یک پرتو کامپوزیت واحد که از طریق یک فیبر ارسال می شود.
دمولتیپلکسر (Demux): در انتهای گیرنده قرار دارد و پرتو کامپوزیت را به طول موج های اصلی آن جدا می کند.
تقویت کننده های نوری (EDFA/Raman): افزایش قدرت سیگنال نوری به طور مستقیم بدون تبدیل آن به شکل الکتریکی، اجازه می دهد تا داده ها صدها یا هزاران کیلومتر را طی کنند.
Multiplexers افزونه / قطره نوری (OADM / ROADM): در نقاط متوسط برای "طرح" طول موج های خاص برای استفاده محلی یا "اضافه" جدید بدون اختلال در کانال های دیگر استفاده می شود
ویژگی های کلیدی در سال 2025
چگالی بالا: دستگاه های مدرن DWDM می توانند از 80 تا 160 کانال در یک جفت فیبر پشتیبانی کنند.
ظرفیت شدید: از سال 2025، سیستم ها می توانند سرعت بیش از 400Gbps را به 800Gbps در هر طول موج ارائه دهند، که ظرفیت فیبر کل را در ده ها ترابیت در ثانیه (Tbps) امکان پذیر می کند.
استقلال پروتکل: آنها می توانند همزمان انواع مختلفی از داده ها مانند IP، SONET / SDH و ATM را بدون در نظر گرفتن نرخ بیت یا فرمت حمل کنند.