Urządzenie DWDM (Dense Wavelength Division Multiplexing) jestspecjalistyczne urządzenie sieciowe optyczne stosowane do zwiększania pojemności przenoszenia danych kabli światłowodowychDziała poprzez połączenie mWielokrotne sygnały danych z różnych źródeł i jednoczesne ich przesyłanie przez jedno włókno optyczne, przy czym każdemu sygnałowi przypisuje się jego własną unikalną długość fali (kolor) światła.
Główne składniki i ich funkcje
Kompletny system DWDM składa się z kilku zintegrowanych urządzeń:
Transpondery (konwertery długości fali): otrzymują standardowe sygnały optyczne z urządzeń klienta (takich jak routery lub przełączniki) i konwertują je na specyficzne, zgodne z ITU długości fali DWDM.
Multiplekser (Mux): łączy poszczególne sygnały świetlne o różnych długościach fali w pojedynczy złożony wiązek, który jest wysyłany przez jedno włókno.
Demultiplexer (Demux): Położony na końcu odbioru, oddziela wiązkę kompozytową z powrotem na pierwotne, indywidualne długości fal.
Wzmacniacze optyczne (EDFA/Raman): Zwiększają bezpośrednio moc sygnału optycznego bez konwersji go w formę elektryczną, umożliwiając przesyłanie danych na setki lub tysiące kilometrów.
Multipleksery optyczne do dodawania/upuszczania (OADM/ROADM): Używane w punktach pośrednich do "upuszczania" określonych długości fal do użytku lokalnego lub "dodawania nowych" bez zakłócania innych kanałów
Kluczowe cechy w 2025 r.
Wysoka gęstość: Nowoczesne urządzenia DWDM mogą obsługiwać od 80 do 160 kanałów na jednej parze włókien.
Ekstremalna pojemność: Od 2025 r. systemy mogą dostarczać prędkości przekraczające 400 Gbps do 800 Gbps na długość fali, umożliwiając łączne pojemności światłowodowe w dziesiątkach terabitów na sekundę (Tbps).
Niezależność protokołu: mogą jednocześnie przenosić różne rodzaje danych, takie jak IP, SONET/SDH i ATM, niezależnie od szybkości bitowej lub formatu.